ONI SU BILI GORI OD NACISTA, A O TOME NIKO NE PRIČA! Silovanja, ubistva, operacije na živo...a to je tek mali deo!

Njihovi zločini su bili toliko brutalni, nezamislivi i odvratni da zvuče kao delo holivudske fikcije

U ratu nema pravila, pokazala nam je nebrojeno puta praksa. I dok se o nacističkim zločinama i danas često priča, negi krvnici često ostaju zanemareni. Upravo je to slučaj s Japancima u Drugom svetskom ratu, a ovo je 10 užasavajućih zločina koje su počinili: 1. Masakr Palavan

Kao dodatak groznim uslovima poput izgladnjivanja, prebijanja i mučenja koji su se odvijali u japanskim ratnim logorima, zatvorenici su se bojali i onoga što ih čeka nakon što iz logora izađu.

Masakr Palawan jedan je od brojnih odvratnih primera okrutnosti japanskih vojnika. Naime, 12. decembra 1944. svih 150 Amerikanaca iz logora Pačavan na Filipiima ispraćeni su u šumovitu strukturu koja je složena kao ogromna lomača.

Nakon što su ih zapalili, svega 30-ak njih uspelo je da pobegne na obalu i spasiti se plivanjem. No, nisu imali izgleda - pucali su u njih, a ubili su i one koje su pronašli kako se skrivaju među stenama. Samo 11 njih je preživelo, a jedan od njih doživio je i napad morskog psa.

2. Masakr Nanking

Na početku kinesko-japanskog rata 1937., koji je kasnije postao "pacifičkom branom" Drugog svjetskog rata, Japan je izvršio invaziju na glavni grad Kine, Nanking.

Japanske trupe koje su ušle u gradom redom su sakatile i ubijale civile. Klali su, deci su sekli glave, zakopavali žive ljude... Osim toga, divljački su silovali preko 80 hiljada žena te terali članove poroduce da siluju jedni druge. Istorija beleži da je u tom masakru hladnokrvno ubijeno oko 300 hiljada Kineza.

3. Železnica smrti

Dok su okupirali jugoistočnu Aziju, Japanci su odlučili da povežu Tajland i Burmu železničkom prugom. Njome su nameravali da šalju materijal i robu za opskrbu vojske, a odlučili su se da će kao radnu snagu iskoristiti ratne zarobljenike.

Cela železnica je izgrađena isključivo rukama i bez industrijskih alata, a radnici/zarobljenici su morali da se probijaju i seku gustu džunglu na ogromnim vrućinama kako bi je gradili. To radno roblje je za jelo dobijalo samo minimalne količine pirinča.

Procjenjuje se kako je tokom tog projekta umrlo čak 110 hiljada zarobljenika, što od gladi, što od metka, a što od groznice.

Neki su usled nedostatka B vitamina danima ležali u džungli izloženi životinjama i čekajući smrt. 

4. Jedinica 731

Tajna japanska jedinica za vreme je Drugog svetskog rata je pobila više od 600 hiljada ljudi i to usred eksperimenata koji su uporedici jedino sa stravičnim zločinima nacističkog doktora Josefa Mengelea.

Taj deo je postao poznat kao 'Jedinica 731', usred čijih je izopačenih eksperimenata do kraja rata ubijeno više stotina hiljada ljudi. Jedinica je osnovana s ciljem testiranja biološkog i hemijskog naoružanja da bi kroz rat proširila svoju 'delatnost'.

Jedinica je delovala u kompleksu od šest kvadratnih kilometara koji je sagrađen u kineskom okrugu Pingfangu, tj. Harbinu, tada najvećem gradu u marionetske države Mančukuo.

Eksperimenti su se većinom provodili na 'nepodobnom' lokalnom stanovništvu koje se nazivalo 'deblima' s obzirom da se lokalnim vlastima 'prodala' priča da je veliki kompleks za eksperimentisanje nad ljudima zapravo - pilana.

Desetine hiljada ljudi hirurzi su podvrgavali amputacijama udova i to najčešće bez anestezije i namere da osoba preživi.

Na taj način su mogli da posmatraju gubitak krvi, a odrezani udovi nekada bi se prišili na neki drugi deo tela kako bi se pratilo ponašanje organizma.

Takve amputacije obično su bile rezervisane za kineske komuniste koje su Japanci prezirali do srži.

Druge su pak zarazili raznim bolestima i onda ih operativno otvarali kako bi se pratio napredak bolesti.

Nekima su vadili i celi organi, a sve se odvijalo isključivo 'na živo', bez anestezije. 

Zatvorenicima su se smrzavali organi koji bi se nakon toga odmrzavali kako bi se pratio razvoj gangrene i truljenja mrtvog tkiva.

Među najbrutalnije metode svakako se može uvrstiti i operacija kojom su se ljudima uklanjali želuci, a jednjak se spajao sa crevima.

Mnoge žene su prisiljene na trudnoću kako bi se mogao pratiti prenos bolesti s majke na dete, stopa preživljavanja fetusa i štetni uticaj na majčine reproduktivne organe. Iako je u kompleksu 'Jedinice 731' rođeno mnogo dece, ni jedno iz njega nije izašlo živo.

5. Bataan smrtonosni marš

Filipinci su se Japancima predali 1942., a Japanci nisu znali šta da učine sa 76 hiljada ratnih zarobljenika, pa su odlučili da ih dokrajče što više mogu.

Naredili su im da krenu na marš, tzv. križni put dug 110 kilometara kroz džunglu, a svatko ko je klonuo od napora ili dehidracije je ostao bez glave ili je naprosto ostavljen da umre u džungli.

Japanski vojnici su ih tukli na putu, a na tom hodočašću je umrlo oko 2500 Filipinaca i oko 500 Amerikanaca.

Većinu zatvorenika koje su na kraju smestili u logor čekala je slična sudbina, najveći broj ih je umro od gladi, bolesti ili su bili pretučeni do smrti - tamo je umrlo dodatnih 26 hiljada Filipinaca i 7000 Amerikanaca.

6. Pokolj u bolnici Alexandra

U februaru 1942., nedugo nakon što su Japanci preuzeli Singapur, njihovi vojnici su upali u bolnicu Alexandra koju su vodili Britanci. Tamo su počeli divljački da tuku sve odreda, od pacijenata do lekara i medicinskih sestri, svakog koga bi vieli.

Kao da to nije bilo dovoljno psihotično, iz bolnice su izvukli stotinjak muškaraca i cijelu su ih noć držali u toplim, odvrantnim šupama punim štakorima iza bolnice.

Sljedećeg su dana nastavili svoju nasilnu tiradu tako da si ih sve zaklali. Procjenjuje se kako je u tom pokolju živote izgubilo oko 200 ljudi.

7. Kanibalizam na delu

Svedoci su potvrdili kako su Japanci zaista jeli meso svojih neprijatelja delom cele jugoistočne Azije u Drugom svetskom ratu. Kao da to nije dovoljno odvratno, u brojnim slučajevima vojnici saveznici koje su jeli nisu uvek bili mrtvi, već su s njih žive derali meso.

Veruje se da su Japanci smaknuli ogroman broj neprijatelja samo kako bi se nahranili, budući da su bili u nestašici hrane.

8. Uteha žena

Od sino-japanskog rata i kroz cijeli Drugi svetski rat, japanska vojska je prisilila preko 200 hiljada žena i devojaka starih od 16 godina pa nadalje na prostituciju. Zvali su ih "žene za utjehu", no one su u biti bile seksualne robinje.

Te žene su slali u udaljene delove istočne Azije kako bi bile na dispoziciji tamo gde ima vojnika kojima je trebalo "podizati moral".

Retko kad su imale slobodan dan, neprestano su ih silovali, a često su umirale od unutrašnjih povreda. 

9. Genocid na otoku

Otok Nauru u Papua Novoj Gvineji Japanci su okupirali od 1942. do kraja rata. Ono što su tamo napravili najbolje se može opisati sa samo jednom rečju - genocid.

U to vreme na otoku se nalazila kolonija gubavaca, koje su Japanci okupili, poslali ih drvenim brodovima na pučinu i digli ih u vazduh. Oko 70 posto stanovnika otoka premestili su na drugi otok, a od 500 do 1200 Nauru ljudi umrli su od gladi i bolesti jer su ostavljeni u neljudskim uslovima.

10. Masakr u Lahi

1943. Japanci su uhvatili i zaklali preko 300 Holanđana i Australijanaca nakon što je jedan od njihovih čistača mina stradao od holandske mine.

Prve večeri su odveli 85 ljudi u šumu blizu zračne luke Laha na otoku Ambon gde su ih dekapitirali. Sledeće večeri još 227 je njih dočekala ista sudbina, a njihova tela su bacili u masovne grobnice.

(express.hr)